Algemeen
In ons land komt een groot aantal vertegenwoordigers voor van de familie der loopkevers (Carabidae).Deze insecten kunnen snel lopen en vele soorten zijn niet in staat om te vliegen, omdat de vleugels ontbreken of omdat de dekschilden vergroeid zijn. De aardbeiloopkever is wel in staat om te vliegen. Bij de meeste soorten loopkevers jagen zowel de larven als de kever actief op prooidieren zoals bv. wormen, slakken of insecten.
Uiterlijk
De aardbeiloopkever is bruin tot zwart van kleur, glanzend en heeft een enigszins afgeplatte vorm zoals de meeste loopkevers. De dekschilden hebben fijne groeven die in de lengterichting lopen. De kever is 14 – 16 mm lang.
Ontwikkeling en leefwijze
De aardbeiloopkever treft men overdag aan op donkere plaatsen, onder stenen, e.d. De eieren worden in de herfst in de bodem afgezet, waar de uitgekomen larven leven van andere kleine dieren. De aardbeiloopkever komt vooral voor op of in droge zandgrond en kan als larve of als kever overwinteren. De kevers vreten bij voorkeur de zaadjes van de aardbeien, waardoor de vruchten ernstig worden beschadigd, maar ook zaden van sparren, grove dennen en lariks worden gegeten. Soms bijten ze de jonge fijnsparkiemplantjes door. Voor de mens, zijn huisdieren en goederen zijn ze volmaakt onschadelijk. Het is een bekend feit dat deze insecten soms in grote aantallen op het veld neerstrijken. Vooral bij warm weer komen zij van daar uit gemakkelijk gebouwen binnen.
Bestrijding
Vooral in de zomerperiode kunnen loopkevers woningen binnendringen hetgeen zeer hinderlijk kan zijn. Dat kan worden voorkomen door ventilatieroosters e.d. te voorzien van fijnmazig gaas.
Voorts verdient het aanbeveling om bij warm weer ramen en deuren ’s avonds gesloten te houden of horren voor de ramen te plaatsen. Aardbeiloopkevers zijn nachtdieren die als het donker is rondvliegen; zij komen dan op licht af. Binnengekomen kevers kunt u wegvangen en buiten deponeren. Het toepassen van insecticiden ter bestrijding van aardbeiloopkevers is niet nodig en derhalve ongewenst.