Algemeen
Dit vleugelloze insect, dat ook wel suikergast wordt genoemd, komt zeer algemeen voor, maar vaak in geringe aantallen. Het zilvervisje lijkt sterk op het ovenvisje Thermobia domestica Packard. Het is van groot belang dat men de juiste soort vaststelt, aangezien beide soorten totaal verschillende eisen stellen aan de relatieve luchtvochtigheid van de omgeving waarin ze voorkomen en de bestrijding van deze beide soorten zo die al noodzakelijk is, daarom totaal verschilt.

De aanwezigheid van zilvervisjes, vaak in de “natte unit” is een indicatie, dat de relatieve luchtvochtigheid te hoog is. Het gaat dan meestal om een lekkage of een bouwtechnisch probleem, bijv. een “doorslaande” muur. Een te hoog vochtgehalte in (slecht geventileerde) kruipruimten kan voor ernstige overlast door zilvervisjes boven de begane grondvloer zorgen.

Uiterlijk
Het zilvervisje wordt 7 – 11,5 mm lang en heeft aan alle borstsegmenten duidelijk plaatvormige verbredingen. Karakteristiek zijn de twee geringde antennen en de drie fijn geringde “staartdraden” aan het achterlijf. Het zilvervisje glanst paarlemoerachtig, doordat het lichaam bedekt is met fijne schubben.

Ontwikkeling
De eieren worden veelal afgezet in de periode van april tot augustus op een daarvoor geschikte voedingsbodem, maar ook wel in naden en kieren. Het wijfje legt de eieren steeds in kleine aantallen bij elkaar, in totaal tot ca. 150. Bij 25°C en 75% relatieve luchtvochtigheid komen de eieren na z’n 28 dagen uit. De uit de eieren komende zilvervisjes vervellen in hun 2 tot 3 jaar lange leven soms wel twintig keer.

Leefwijze
Zilvervisjes zijn lichtschuw, overdag verbergen ze zich op allerlei donkere plaatsen. Zilvervisjes, die in bepaalde delen van Azië en Zuid Europa in de natuur voorkomen in gaten, grotten, onder stenen, e.d. worden in Nederland zeer algemeen aangetroffen, doch uitsluitend in gebouwen.in vrijwel iedere woning komen kleine aantallen zilvervisjes voor, ze komen echter in grotere aantallen voor in vochtige ruimten, die in de winter niet te sterk afkoelen, zoals bijv. de keuken, de douchecel of de badkamer, doch ook elders waar een hoge luchtvochtigheid heerst. Hun voedsel bestaat uit zetmeel houdende producten, bijv. stijfsel, gebruikt om behang op te plakken en vochtig half vergaan behangpapier. Dit dieet wordt aangevuld met eiwitten door consumptie van kleine dode insecten, ook kunnen soms bepaalde soorten lijm worden geconsumeerd. die gebruikt worden bij het inbinden van boeken. In de vochtige atmosfeer, waarin zilvervisjes voorkomen, zal ook schimmelvorming plaatsvinden, ook deze schimmels worden door genoemde insecten gegeten. Schade van enige betekenis veroorzaakt door zilvervisjes komt slechts voor wanneer ze in grote aantallen voorkomen.

Wering en bestrijding
Omdat zilvervisjes slechts zelden schade van enige betekenis aanricht en omdat meestal slechts geringe aantallen voorkomen, is een bestrijding in het algemeen niet nodig. Als ze regelmatig in aantallen worden aangetroffen, duidt dit erop dat in de betreffende ruimte een hoge relatieve luchtvochtigheid heerst. De bestrijding zal dan in de eerste plaats moeten bestaan uit het scheppen van een droge atmosfeer. Dit kan men bereiken door zoveel mogelijk te luchten bij drogend weer en eventueel daarmee gepaard gaande droog stoken. In een droge atmosfeer kunnen zilvervisjes zich nauwelijks handhaven. Gebruik van insecticiden is in het algemeen niet nodig en zelfs af te raden als niet eerst maatregelen worden getroffen om de relatieve luchtvochtigheid te laten dalen. Voor eerste bewoners van een nieuw huis zij er nog op gewezen, dat beton lang vocht afgeeft, waardoor in bepaalde ruimten zeer plaatselijk een atmosfeer met een hoge relatieve vochtigheid kan ontstaan. Hier zal dus in elk geval flink gelucht en (bijv. met een hete luchtapparaat) gestookt moeten worden. Het verdient aanbeveling om in dergelijke gevallen voorlopig geen vaste vloerbedekking aan te brengen. Dit remt het uitwasemen van het beton. Daarnaast zal men de zilvervisjes zo min mogelijk schuilplaatsen moeten bieden; zoveel mogelijk opruimen dus. Soms kunnen de kastjes onder het aanrecht vochtig zijn, vooral als zij van hout gemaakt zijn. Vaak ligt de oorzaak bij een min of meer lekkende, niet goed aangesloten gootsteenafvoer. Hieraan zal dan aandacht moeten worden besteed.